สตีเฟน ฮอว์กิง คือ

• สตีเฟน วิลเลียม ฮอว์กิง
  ฮอว์กิง

• สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• สตี     สะ- น. นางที่มีความซื่อสัตย์ต่อสามี; ธรรมเนียมที่ผู้หญิงชาวฮินดูเผาตัวบนกองไฟพร้อมกับศพสามีเพื่อแสดงถึงความจงรักภักดีและความบริสุทธิ์. ( ส. ).
• สตีเฟน     เซอร์เลสลี สตีเฟน
• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• ฮอว์กิง     สตีเฟน ฮอว์กิง สตีเฟน วิลเลียม ฮอว์กิง
• สตีเฟน วิลเลียม ฮอว์กิง    สตีเฟน ฮอว์กิง ฮอว์กิง
• แอดไลย์ เออวิง สตีเฟนสัน    แอดไลย์ สตีเฟนสัน สตีเวนสัน
• สตีเฟน เวนเบิร์ก    เวนเบิร์ก
• สตีเฟนสัน    จอร์จ สตีเฟนสัน
• ฮอว์กินส์    เซอร์ จอห์น ฮอว์กินส์
• สตีเฟน ซันเดม    ซันเดม
• สตีเฟน ลีคอก    ลีคอก สตีเฟน บัตเลอร์ ลีคอก
• จอร์จ สตีเฟนสัน    สตีเฟนสัน
• วาเนสซา สตีเฟน    เบลล์ วาเนสซา เบลล์
• สตีเฟน กราพเพลลี    กราพเพลลี